Brytyjska siła w europejskiej siatkówce

Siatkówka jest ciągle niszową dyscypliną na Wyspach Brytyjskich. Treningi i profesjonalne imprezy siatkarskie nie są jeszcze popularne jak w Polsce, Rosji czy we Włoszech, jednak są jednostki, które małymi krokami dobija się do elity tego sportu. Do tego grona należy IBB Polonia Londyn, klub z aspiracjami pokazania piękna tej dyscypliny Anglikom, oraz poszczególni zawodnicy, którzy stawiają czoła wyzwaniom dążąc do zawodowych kontraktów w najlepszych ligach Europy. Jedną z takich osób jest  Meg Viggars – brytyjska profesjonalna siatkarka, aktualnie występująca w barwach francuskiej ekipy ASPTT Mulhouse.

Młoda zawodniczka miała to szczęście, że od dziecka obcowała w środowisku siatkarskim i w nim dorastała. Tę dyscyplinę przedstawił jej tata, który początkowo był zawodnikiem, a następnie trenerem.

– Miałam szczęście, że otaczała mnie siatkówka, ale początkowo nie wiedziałam, że też wybiorę siatkarską drogę. Najpierw tata zabierał mnie na swoje treningi i opowiadał o tej dyscyplinie. Gdy sama zaczęłam trenować skupiłam się i na piłce nożnej, i na siatkówce. Ostatecznie wybrała to drugie, uznając, że w tej dyscyplinie mam większe możliwości, aby zrobić profesjonalną karierę. W szkole średniej byłam uczennicą akademii siatkarskiej, w której trenowałam i przygotowywałam się do studiów. Zainteresowanie tym sportem wśród dziewcząt było znikome, dlatego jako jedna z trzech dziewcząt na zajęcia sportowe uczęszczałam z chłopcami, z którymi rywalizowała na boisku. Taka sytuacja spowodowała, że dawałam jeszcze więcej z siebie i szybciej podnosiłam swoje umiejętności. – powiedziała Viggars.

Podczas pobytu w Anglii trenował i grała w szeregach Newcastle Staffs Volleyball Club –  West Midlands i Volleyball England National Academy. Szybko jednak opuściła Wielką Brytanię, by kontynuować swój sportowy rozwój w USA. Do wyjazdu zachęciła ją rodaczka, która podzieliła się swoim doświadczeniem z tamtejszą uniwersytecką siatkówką.

– Jedna Brytyjka, która dorastała w Ameryce powiedziała mi jak fajne są tam uniwersytety i, że byłaby to dla mnie świetna szansa. Wtedy uważałam, że nie jestem jeszcze gotowa na zawodowy kontrakt, więc uniwersytet wydawał się naprawdę świetną opcją, by grać przeciwko dobrym zawodnikom. Niestety nigdzie w Anglii nie było miejsca, gdzie poziom treningów byłby tak wysoki, więc dla mnie zrobienie tego kroku było dobrą decyzją. – dodała Viggars.

Program oferowany przez amerykańskie uczelnie umożliwiające grę w akademickiej lidze na wysokim poziomie otworzył Brytyjce drzwi do zawodowych kontraktów siatkarskich.

– Po tym jak zakończyłam czteroletni program akademicki, podpisałam na pół sezonu zawodowy kontrakt w Brnie, a następnie przeniosłam się do Francji i tam gram od czterech lat. – powiedziała Brytyjka.

Viggars w tym czasie zdążyła już osiągnąć kilka sukcesów. Mając 17 lat była w szerokiej kadrze Anglii na Igrzyska Olimpijskie w Londonie w 2012 roku, uzyskała stypendium uniwersyteckie w USA, gdzie szlifowała swoje siatkarskie umiejętności. Teraz występuje w rozgrywkach Ligi Mistrzów, z aktualną drużyną zdobyła kilka tytułów – w tym zeszłoroczne Mistrzostwo i Puchar Francji. Nie ma jednak zamiaru osiadać na laurach. Młoda Brytyjka bardzo dobrze czuje się we Francji, ale jej marzeniem jest kontrakt w drużynie z najlepszej europejskiej ligi.

– Atmosfera we francuskim klubie jest bardzo dobra, ale moim celem jest ciągły rozwój i popychanie samej siebie do bycia lepszą, dlatego chciałabym kiedyś grać w polskiej, włoskiej lub niemieckiej lidze. – dodałam Viggars.

Mimo sporych, jak na angielską siatkówkę sukcesów, ciągle zainteresowanie mediów jej osobą jest małe. Viggars ma przeczucie, że jego wzrost mógłby przyczynić się do kreowania idoli dla młodych adeptów, rozwoju dyscypliny oraz jej popularyzacji wśród nastolatków.

– Aktualnie jest małe zainteresowanie mediów Brytyjskimi zawodowymi siatkarzami i siatkarkami oraz sukcesami, które osiągają, ale mam nadzieję, że to się poprawi. Byłoby fajnie, gdyby ludzie zobaczyli jak i co robimy. W Anglii nie mamy siatkarskich idoli, więc dobrze byłoby bardziej rozpromować kilka przykładów Brytyjskich zawodników, którzy osiągnęli coś w Europie – komentowała Viggars.

Historie jak Meg Viggars pokazują, że młodzi adepci z brytyjskim paszportem nie muszą rezygnować ze swoich siatkarskich marzeń i mają szanse na międzynarodowe kariery. Im wcześniej wkroczą w profesjonalne środowisko i postawią krok w kierunku zawodowstwa, tym większe szanse mają na realizację celów. Takie możliwości daje nastolatkom akademia Pro Volley, w której uczniowie w wieku 16-19 lat przygotowują się do egzaminów na studia jednocześnie trenując pod okiem profesjonalnych i doświadczonych trenerów IBB Polonii Londyn.

–  Dołączenie do akademii jest dobrym wyborem. Jeśli możesz trenować raz dziennie, jest to duży krok w kierunku przyszłej profesjonalnej kariery. Trzymam kciuki za uczniów w Pro Volley i ich sukcesy! – zakończyła Meg Viggars.